Καταγγέλλουμε τη Διοίκηση της ΔΥΠΑ, η οποία σε ένα κρεσέντο αλαζονείας και πέρα από κάθε δεοντολογία (θεωρώντας τη ΔΥΠΑ δική της ιδιοκτησία) αρνείται να συναντήσει, παρά τα αιτήματα, τους εκλεγμένους εκπροσώπους των εργαζομένων.
Τελευταίο επεισόδιο η συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού την Τρίτη, που, όπως ενημερωθήκαμε από τον Θ. Γκώγκο, τα δύο θέματα που αφορούσαν τους εργαζομένους αναβλήθηκαν μετά από αίτημα του ιδίου, προκειμένου να υπάρξει διαβούλευση με τους εργαζόμενους. Το πρώτο θέμα αφορούσε την αλλαγή ωραρίου συναλλαγής κοινού στις υπηρεσίες του ΟΑΕΔ και το δεύτερο την Έγκριση Σχεδίου Διακήρυξης Δημόσιου Μειοδοτικού Διαγωνισμού αγοράς κτιρίου για τη στέγαση των Υπηρεσιών Κεντρικής Διοίκησης της Δ.ΥΠ.Α..
Ενώ έγινε δεκτή μια μικρή αναβολή της συζήτησης των δύο θεμάτων ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, για να υπάρξει δηλαδή διαβούλευση με τους εργαζόμενους, ο κ. Διοικητής αρνήθηκε το αίτημα για συνάντηση. Για την ακρίβεια, ούτε καν απάντησε.
Η αλλαγή ωραρίου συναλλαγής με το κοινό και η διαμόρφωση της υφιστάμενης κατάστασης 8-1:30 ήταν αίτημα της Ομοσπονδίας που έγινε δεκτό από την τότε Διοίκηση στη λογική του να υπάρχει χρόνος να διεκπεραιώνονται αιτήματα και να εκδίδονται αποφάσεις χωρίς την παρουσία κοινού.
Σήμερα, δέκα χρόνια μετά, οι συνθήκες επιβάλουν ακόμα μικρότερο ωράριο εξυπηρέτησης κοινού και ακόμα περισσότερο καθαρό χρόνο ενασχόλησης των εργαζομένων με τα δεκάδες emails, την ηλεκτρονική διεκπεραίωση των αιτημάτων και όλες της εργασίες που απαιτούνται για την ολοκληρωμένη εξυπηρέτηση των συναλλασσόμενων πολιτών.
Η Διοίκηση, χωρίς να λάβει υπόψιν της όλα τα παραπάνω, λειτουργώντας εχθρικά απέναντι στους εργαζομένους, προέβη σε πρόταση για αλλαγή ωραρίου 8-2 για τα ΚΠΑ και 7:30 -15:00 για διοίκηση και ΠΔ.
Θεωρούμε ότι για τη διοίκηση και τις περιφερειακές το ωράριο κοινού πρέπει να περιοριστεί στο ασφαλές από άποψη παρουσίας των εργαζομένων, ωράριο 9-3 και για τα ΚΠΑ να παραμείνει ως έχει (8-1:30) ή και να βελτιωθεί προς τη μείωση της ώρας εξυπηρέτησης κοινού, αν όντως θέλουμε να το εξυπηρετούμε με όλες τις εργασίες που πρέπει να γίνουν μετά από κάθε αίτημα και όχι να το εμπαίζουμε αυξάνοντας τις ώρες εξυπηρέτησής του δήθεν προς το δικό του καλό.
Σχετικά με το δεύτερο θέμα, της αγοράς νέου κτηρίου Διοίκησης αξίας 43 εκ ευρώ, προκύπτουν τα εξής ερωτήματα:
Γιατί η Διοίκηση κινείται κρυφά από τους εργαζομένους;
Γιατί δεν επελέγη η λύση της ενεργειακής αναβάθμισης του υπάρχοντος κτηρίου της Διοίκησης;
Γιατί προτεραιοποιήθηκε, σε σχέση με άλλες υπηρεσίες, η μεταστέγαση της Διοίκησης με αγορά κτηρίου αξίας 43 εκ. ευρώ, ενώ το κτήριο που στεγάζεται η Διοίκηση είναι ιδιόκτητο;
Γιατί η Διοίκηση δεν λαμβάνει υπόψη τους εργαζόμενους της κεντρικής διοίκησης που έχουν οργανώσει τις ζωές τους και με το κριτήριο της απόστασης του χώρου δουλειάς από τον τόπο κατοικίας τους, χωρίς, όπως προκύπτει από τα προηγούμενα ερωτήματα να μην υπάρχει κανένα αντιστρόφως ανάλογο μεγάλο όφελος για τον Οργανισμό;
Γιατί δεν αναζητείται κτήριο πέριξ του σημερινού, αν κριθεί ότι το σημερινό κτήριο δεν πληροί της προϋποθέσεις που απαιτούνται;
Ιδιόκτητα κτήρια της ΔΥΠΑ ρημάζουν, ενώ οι υπηρεσίες μας πληρώνουν ενοίκια (περίπτωση Τρικάλων, Σάμου….)
Τέλος η επιλογή να διατεθούν 43 εκ ευρώ για το κτήριο της διοίκησης και 49 εκ ευρώ για 118 ΚΠΑ δημιουργεί ερωτήματα….
Επειδή όλες οι ενέργειες της Διοίκησης είναι ενδεδυμένες πέπλου μυστηρίου, αναφερόμαστε και σε ένα ακόμα παράδειγμα μυστικοπάθειας: τη συγχώνευση του ΚΠΑ Αλικαρνασσού με το ΚΠΑ Ηρακλείου, χωρίς μάλιστα τη μετατροπή της συγχωνευθείσας υπηρεσίας σε Υποδιεύθυνση. Πριν ένα μήνα, στις Ημέρες Καριέρας στο Ηράκλειο, η Διοίκηση, ερωτηθείσα σχετικά, απάντησε ότι υπάρχει μια σκέψη… Ξαφνικά χθες η σκέψη έγινε ΦΕΚ συγχώνευσης. Ζητούμε η νέα Υπηρεσία να λειτουργήσει ως Υποδιεύθυνση και η όλη διαδικασία να γίνει σε συνεργασία και διαβούλευση με τους εργαζόμενους…ψιλά γράμματα!
Επειδή η κατάσταση χειροτερεύει γενικά, αλλά και ειδικά όσον αφορά στην αντίληψη της Διοίκησης και τη σχέση της με τους εργαζομένους και επειδή τα θέματα είναι ιδιαίτερα σημαντικά καλούμε τη Διοίκηση να τα αποσύρει και να συνομιλήσει με τους εργαζόμενους, οι οποίοι αποτελούν "το είναι" του Οργανισμού.
Το να αποφεύγεις τον θεσμικό φορέα των εργαζομένων για θέματα που τους αφορούν άμεσα, δεν αποτελεί λύση, παρά μόνο γεννά νέα προβλήματα και προβληματισμούς. Γιατί άραγε; Ποιος φοβάται, τι;
Η παρούσα ανακοίνωση εκδίδεται κατά πλειοψηφία.
ο Πρόεδρος ο Γ.Γραμματέας